Ogórecznik lekarski

Charakterystyka i pochodzenie: Jest to jednoroczna roślina lecznicza i przyprawowa. Jej ojczyzną jest Europa Południowa oraz afrykańskie wybrzeże Morza Śródziemnego.

Nazwa łacińska: Borago ofticinalis L.

Opis: Ogórecznik wyrasta do 60 cm wysokości. Liście odziomkowe są długoogonkowe, eliptyczne, górne krótkoogonkowe lub siedzące. Cała roślina jest szorstko owłosiona. Kwiaty ma okazałe, zwisające, w kształcie gwiazdek, niebieskie lub białe. Kwitnie od maja do września.

Uprawa: Ogórecznik bywa uprawiany w ogrodach, ale rośnie też dziko. Nasiona wysiewa się na początku kwietnia. Zbiera się kwiatostany (Herba boraginis) lub Uście (Folium boraginis), ewentualnie tylko kwiaty (Flos boraginis) w czasie kwitnienia. Kwiatostany odcina się tuż przy ziemi, usuwa dolne liście i resztę suszy w miejscu cienistym.

Zawartość: Najcenniejszym składnikiem ogórecznika jest śluz, którego zawiera aż 30%. Zawiera też garbniki, saponiny, żywice, wapń, 2 % kwasu krzemowego i witaminę C.

Działanie: Ogórecznik działa moczopędnie, słabo przeczyszczająco i przeciwzapalnie. W me­dycynie ludowej stosuje się wywar z młodych liści i kwiatów ogórecznika dla „oczyszczenia krwi”, wzmocnienia serca i nerwów, przeciwko kaszlowi i bólom reumatycznym.

Zastosowanie: Świeże liście mają delikatny zapach i smak niezwykle odświeżający, przypomi­nający ogórki z dodatkiem cebuli. Z młodych liści przygotowuje się sałatkę lub przyrządza się je tak samo jak szpinak. Liście ogórecznika są doskonałą przyprawą do sałatki ogórkowej i kwaszonych ogórków. Dodaje się ich też do zielonej sałaty, sałatki ziemniaczanej i różnych sosów. Wielu smakoszy przyprawia nimi majonezy ziołowe, sosy, zupy, zwłaszcza musztardową i pomidorową, oraz kapustę włoską, białą i czerwoną. W niektórych krajach europejskich używa się drobno pokrojonych liści z cebulą, ewentualnie innymi ziołami, do przygotowania masła ziołowego, doprawiania serów i śmietany. Ogórecznik poprawia smak siekanego mięsa, farszów i ryb smażonych na oleju. Siekanymi liśćmi można przyprawiać twaróg, można też dusić je na maśle.