Charakterystyka i pochodzenie: Znaną powszechnie przyprawą zwaną liściem laurowym lub bobkowym (Folium lauri) są suszone liście tropikalnego, wiecznie zielonego krzewu lub niewielkiego drzewa z rodziny wawrzynowatych. Wawrzyn uprawiany jest najczęściej w postać krzewu w ciepłych krajach o klimacie śródziemnomorskim, zwłaszcza we Włoszech, Albami Grecji, Jugosławii, ZSRR, Francji, Hiszpanii, Portugalii i Gwatemali. Liście i gałązki laurowe od dawna były symbolem zwycięstwa i sławy. Splatano z nich wieńce, którymi ozdabiano głowy rzeźb bogów, wieńczono zwycięzców czasów wojen i turniejów, poetów, uczonych i dostojników państwowych. Spopularyzowanie wawrzynu zawdzięczamy starożytnym Grekom i Rzymianom, którzy bardzo cenili liście laurowe.

Nazwa łacińska: Laurus nobilis L.

Opis: Twarde, skórzaste, podłużnie jajowate liście, długości 10-15 mm i szerokości 20-50 mm, są od spodu jaśniejsze, brzegiem charakterystycznie sfalowane. Wawrzyn jest rośliną dwupienną, tzn. kwiaty męskie i żeńskie występują na różnych roślinach. Kwitnie od marca do kwietnia, kwiaty są białawe lub żółtawe.

Uprawa: Wawrzyn wymaga żyznej, wilgotnej gleby i stanowiska słonecznego. U nas uprawia się go w szklarniach, jest też popularny jako krzew ozdobny. Można go uprawiać także w mieszkaniu. Jesienią zrywa się dwuletnie liście i suszy rozłożone cienką warstwą w miejscu zacienionym. Dobrze wysuszone Uście powinny być nie uszkodzone, sprężyste i jasnozielone, a nie szare.

Zawartość: Liście laurowe zawierają olejek lotny, garbniki i gorycze, które nadają im specyficzny smak.

Działanie: Pobudza apetyt i wzmaga trawienie.

Zastosowanie: Przyprawę stanowią liście o przyjemnym, korzennym zapachu i gorzkawym smaku. Można je dosyć długo przechowywać, ponieważ nie tracą szybko swych wartości. Należy je jednak przechowywać w naczyniach szczelnie zamkniętych. Liście mogą być używane w całości lub zmielone na proszek. Przyprawia się nimi bardzo wiele potraw, między innymi warzywa faszerowane, dziczyznę i różne pieczenie. Nadają się zwłaszcza do ogórków, buraków, fasoli i kapusty w zalewie octowej. Można ich również dodawać do grzybów. Przydają deUkatności wszystkim słonym potrawom. Liśćmi laurowymi przyprawia się gotowane ryby, sosy, zupy, potrawy z raków, krabów, marynaty z ryb oraz galarety i gulasze. Nie należy jednak używać więcej niż 1 liść na 4 porcje potrawy.